دیپلماسی عمومی امام حسین(ع) در بازه شکل‌گیری دیپلماسی نهضت عاشورا بررسی شد

۰۵ شهریور ۱۴۰۰ | ۱۵:۳۴ ۲

وبینار تخصصی «دیپلماسی عمومی امام حسین(ع) در بازه شکل‌گیری دیپلماسی نهضت عاشورا» از سلسله برنامه‌های رویداد چراغ هدایت به همت سازمان قرآنی دانشگاهیان کشور با همکاری معاونت فرهنگی جهاددانشگاهی واحد کهگیلویه‌وبویراحمد، امروز، پنجم شهریورماه برگزار شد.

به گزارش روابط عمومی جهاددانشگاهی استان کهگیلویه‌وبویراحمد، وبینار تخصصی «دیپلماسی عمومی امام حسین(ع) در بازه شکل‌گیری دیپلماسی نهضت عاشورا» از سلسله برنامه‌های رویداد چراغ هدایت به همت سازمان قرآنی دانشگاهیان کشور با همکاری معاونت فرهنگی جهاددانشگاهی واحد کهگیلویه‌وبویراحمد، امروز، پنجم شهریورماه برگزار شد.

هدایت نادریان، مدرس دانشگاه و فعال قرآنی در این جلسه گفت: امام حسین(ع) وقتی با معاویه روبرو می‌شود برخلاف برخی از انسان‌ها که جرئت انتقاد و مطالبهگری را ندارند خطاب به معاویه می‌گوید تو شیوه درستی را در برخورد با متعرضان حکومتت انتخاب نکردی. از ارکان دیپلماسی امام حسین(ع) این است که مسائل جامعه را فدای مسائل شخصی نمی‌کردند و در جهت منافع مردم و دفاع از حق مردم صحبت می‌کردند.

وی با بیان اینکه استاندار مدینه، مروان بن حکم در مدینه خلیفه اموی محسوب می‌شد، افزود: امام حسین(ع) با جرئت در مقابل استاندار مدینه می‌گوید: عملکرد تو در مدینه چگونه بوده است؟ جز اینکه بیت‌المال را بذل و بخشش میکنی و اموال بیت‌المال را خرج خویشاوندان خودت می‌کنی. حال باید پرسید آیا ما به شیوه دیپلماسی امام حسین(ع) عمل می‌کنیم؟

مدرس دانشگاه و فعال قرآنی تصریح کرد: با در اختیار داشتن ابزارهای مختلف از جمله رسانه، فضای مجازی، روزنامه، رادیو، تلویزیون و اینترنت آیا از این امکانات برای مطالبه‌گری از عملکرد مسئولان استفاده کردیم؟ معاویه با ترساندن و تهدید امام حسین(ع) نمی‌تواند ایشان را از اعمالش منصرف کند.

نادریان اظهار کرد: معاویه دستور داد کنیز بسیار زیبایی به اسم هوا و تعداد زیادی اسب و لباس‌های گران قیمت و تعداد زیادی طلا و نقره برای امام حسین(ع) بفرستند، اما امام حسین(ع) تمام هدایا را به کنیز می‌بخشد و او را آزاد می‌کند.

وی با اشاره به استفاده معاویه از تمام نیرنگ‌ها بر علیه امام، گفت: معاویه قصد داشت از طریق خویشاوندی امام حسین(ع) را با خود همراه کند، به همین منظور پیکی را خدمت امام فرستاد برای خواستگاری یزید پسر معاویه از دختر عموی امام حسین(ع)، اما ایشان خطاب به معاویه می گوید: ما با کسانی که به مردم ظلم می‌کنند خویشاوندی برقرار نمی‌کنیم و با قاطعیت این پیشنهاد را رد می‌کند.

نادریان ادامه داد: بعد از مرگ معاویه و جانشینی یزید به‌عنوان خلیفه مسلمین، امام حسین(ع) به علت بعد مسافت بین دمشق(پایتخت شام) و مدینه با تأخیر متوجه این موضوع می‌شود. یزید سفیری به نزد ولید بن عتبه، استاندار مدینه میفرستد تا از سه شخص بیعت بگیرد، ولید بن عتبه، امام حسین، عبدالله بن زبیر و عبدالله بن عمر را به حضور میخواند؛ اما عبدالله بن زبیر که در سریال مختارنامه با شخصیت، اهداف و دنیاطلبی او آشنا شدهایم به مکه فرار می‌کند و حکومتی تشکیل میدهد که برخلاف حکومت عادلانه پیامبر اسلام است.

وی اظهار کرد: استاندار مدینه، امام حسین(ع) را دعوت میکند و ایشان با شناخت بر خواسته ولید بن عتبه با گروهی از بنیهاشم بهصورت مسلح به نزد او میرود، امام حسین(ع) متوجه شده بود که یزید شخصیت ریاکارانه معاویه را ندارد، معاویه در مقابل مردم نماز می‌خواند خمس و زکات پرداخت می‌کرد، اما در پشت پرده شرابخواری میکرد، اموال بیت‌المال را میخورد، و در کل شخصیت منافق و ریاکارانه‌ای داشت، اما یزید شخصیت روراستی بود و ظاهر و باطن او یکی بود.

مدرس دانشگاه تصریح کرد: در گفت‌وگوی بین امام سوم شیعیان و استاندار مدینه، امام حسین(ع) به‌صورت جدی و با قاطعیت صحبت میکردند و این نشاندهنده دیپلماسی امام بود که گاهی باید با زبان زور و گاهی با گفت‌وگو و تعامل صحبت کرد.

نادریان گفت: امام حسین(ع) با نپذیرفتن درخواست بیعت با یزید، از مدینه خارج و به سمت مکه حرکت می‌کند. امام سوم شیعیان با انجام کار فرهنگی به سمت پرجمعیتترین مکان مسلمانان که مراسم حج بود حرکت می‌کند و تنها رسانه موجود در آن زمان که سخنرانی و گفت‌وگو بود را انجام میدهد. در این سخنرانی ۲۰۰ نفر از صحابه پیامبر(ص) و دیگر مردم حضور داشتند و امام حسین(ع) اهداف قیام خود را بیان می‌کند.

وی بیان کرد: ما با حضور در عربستان می‌توانیم فرهنگ ناب تشیع را به دنیا صادر کنیم که جزء دیپلماسی عمومی شعیه است، همچنین در فضای مجازی فرهنگ ناب شیعه ایرانی را تبلیغ کنیم شبیه سریال مختارنامه که جذابیت زیادی را ایجاد کرده است.

مدرس دانشگاه با بیان اینکه گاندی پیرو مکتب هندوئیسم بود ولی در نبرد با انگلیسی‌ها از امام حسین(ع) پیروی می‌کند که این نشان‌دهنده فرهنگ قوی شیعیان است، اضافه کرد: یکی از ارکان دیپلماسی امام حسین(ع) نامه‌نگاری بود. ۱۸ هزار نفر از مردم کوفه با نوشتن نامه، امام حسین(ع) را به شهر خود دعوت کردند و ایشان در جواب نامه کوفیان، نامه‌ای را به همراه پسرعموی خود مسلم بن عقیل به سمت کوفه می‌فرستد. هدف امام حسین(ع) تشکیل حکومت شیعه بود و دلیل آوردن اهل بیت خود به کوفه اعتماد سیاسی بود.

نادریان گفت: امام حسین(ع) در دیپلماسی خود شروع‌کننده جنگ نبود چنانچه خطاب به یارانش فرمود: شروع جنگ در مرام و انصاف ما نیست. در اسلام جهاد به معنای دفاع از اسلام با انجام کار فرهنگی ـ تبلیغی است و وقتی مورد حمله قرار گرفتیم باید دفاع کنیم و بجنگیم.

وی بیان کرد: قیام کربلا یک حرکت سیاسی از نوع انقلابی بود که به پایدارترین جنبش در فرهنگ سیاسی دنیا تبدیل شده است و به‌عنوان الگو مورد نظر قرار می‌گیرد.

نادریان با معرفی کتاب «حماسه حسینی» اثر شهید مرتضی مطهری، گفت: این کتاب می‌تواند پاسخگوی سؤالات ما در مورد اهداف قیام امام حسین(ع) و کربلا باشد. امام حسین(ع) در دیپلماسی به علت تفاوت در نوع یاران و دشمنان صلح و میدان را تجربه کرد، نوع دشمنان امام سوم شیعیان، معاویه و یزید بود.

دیپلماسی عمومی امام حسین(ع) در بازه شکل‌گیری دیپلماسی نهضت عاشورا بررسی شد

وبینار تخصصی «دیپلماسی عمومی امام حسین(ع) در بازه شکل‌گیری دیپلماسی نهضت عاشورا» از سلسله برنامه‌های رویداد چراغ هدایت به همت سازمان قرآنی دانشگاهیان کشور با همکاری معاونت فرهنگی جهاددانشگاهی واحد کهگیلویه‌وبویراحمد، امروز، پنجم شهریورماه برگزار شد.

به گزارش روابط عمومی جهاددانشگاهی استان کهگیلویه‌وبویراحمد، وبینار تخصصی «دیپلماسی عمومی امام حسین(ع) در بازه شکل‌گیری دیپلماسی نهضت عاشورا» از سلسله برنامه‌های رویداد چراغ هدایت به همت سازمان قرآنی دانشگاهیان کشور با همکاری معاونت فرهنگی جهاددانشگاهی واحد کهگیلویه‌وبویراحمد، امروز، پنجم شهریورماه برگزار شد.

هدایت نادریان، مدرس دانشگاه و فعال قرآنی در این جلسه گفت: امام حسین(ع) وقتی با معاویه روبرو می‌شود برخلاف برخی از انسان‌ها که جرئت انتقاد و مطالبهگری را ندارند خطاب به معاویه می‌گوید تو شیوه درستی را در برخورد با متعرضان حکومتت انتخاب نکردی. از ارکان دیپلماسی امام حسین(ع) این است که مسائل جامعه را فدای مسائل شخصی نمی‌کردند و در جهت منافع مردم و دفاع از حق مردم صحبت می‌کردند.

وی با بیان اینکه استاندار مدینه، مروان بن حکم در مدینه خلیفه اموی محسوب می‌شد، افزود: امام حسین(ع) با جرئت در مقابل استاندار مدینه می‌گوید: عملکرد تو در مدینه چگونه بوده است؟ جز اینکه بیت‌المال را بذل و بخشش میکنی و اموال بیت‌المال را خرج خویشاوندان خودت می‌کنی. حال باید پرسید آیا ما به شیوه دیپلماسی امام حسین(ع) عمل می‌کنیم؟

مدرس دانشگاه و فعال قرآنی تصریح کرد: با در اختیار داشتن ابزارهای مختلف از جمله رسانه، فضای مجازی، روزنامه، رادیو، تلویزیون و اینترنت آیا از این امکانات برای مطالبه‌گری از عملکرد مسئولان استفاده کردیم؟ معاویه با ترساندن و تهدید امام حسین(ع) نمی‌تواند ایشان را از اعمالش منصرف کند.

نادریان اظهار کرد: معاویه دستور داد کنیز بسیار زیبایی به اسم هوا و تعداد زیادی اسب و لباس‌های گران قیمت و تعداد زیادی طلا و نقره برای امام حسین(ع) بفرستند، اما امام حسین(ع) تمام هدایا را به کنیز می‌بخشد و او را آزاد می‌کند.

وی با اشاره به استفاده معاویه از تمام نیرنگ‌ها بر علیه امام، گفت: معاویه قصد داشت از طریق خویشاوندی امام حسین(ع) را با خود همراه کند، به همین منظور پیکی را خدمت امام فرستاد برای خواستگاری یزید پسر معاویه از دختر عموی امام حسین(ع)، اما ایشان خطاب به معاویه می گوید: ما با کسانی که به مردم ظلم می‌کنند خویشاوندی برقرار نمی‌کنیم و با قاطعیت این پیشنهاد را رد می‌کند.

نادریان ادامه داد: بعد از مرگ معاویه و جانشینی یزید به‌عنوان خلیفه مسلمین، امام حسین(ع) به علت بعد مسافت بین دمشق(پایتخت شام) و مدینه با تأخیر متوجه این موضوع می‌شود. یزید سفیری به نزد ولید بن عتبه، استاندار مدینه میفرستد تا از سه شخص بیعت بگیرد، ولید بن عتبه، امام حسین، عبدالله بن زبیر و عبدالله بن عمر را به حضور میخواند؛ اما عبدالله بن زبیر که در سریال مختارنامه با شخصیت، اهداف و دنیاطلبی او آشنا شدهایم به مکه فرار می‌کند و حکومتی تشکیل میدهد که برخلاف حکومت عادلانه پیامبر اسلام است.

وی اظهار کرد: استاندار مدینه، امام حسین(ع) را دعوت میکند و ایشان با شناخت بر خواسته ولید بن عتبه با گروهی از بنیهاشم بهصورت مسلح به نزد او میرود، امام حسین(ع) متوجه شده بود که یزید شخصیت ریاکارانه معاویه را ندارد، معاویه در مقابل مردم نماز می‌خواند خمس و زکات پرداخت می‌کرد، اما در پشت پرده شرابخواری میکرد، اموال بیت‌المال را میخورد، و در کل شخصیت منافق و ریاکارانه‌ای داشت، اما یزید شخصیت روراستی بود و ظاهر و باطن او یکی بود.

مدرس دانشگاه تصریح کرد: در گفت‌وگوی بین امام سوم شیعیان و استاندار مدینه، امام حسین(ع) به‌صورت جدی و با قاطعیت صحبت میکردند و این نشاندهنده دیپلماسی امام بود که گاهی باید با زبان زور و گاهی با گفت‌وگو و تعامل صحبت کرد.

نادریان گفت: امام حسین(ع) با نپذیرفتن درخواست بیعت با یزید، از مدینه خارج و به سمت مکه حرکت می‌کند. امام سوم شیعیان با انجام کار فرهنگی به سمت پرجمعیتترین مکان مسلمانان که مراسم حج بود حرکت می‌کند و تنها رسانه موجود در آن زمان که سخنرانی و گفت‌وگو بود را انجام میدهد. در این سخنرانی ۲۰۰ نفر از صحابه پیامبر(ص) و دیگر مردم حضور داشتند و امام حسین(ع) اهداف قیام خود را بیان می‌کند.

وی بیان کرد: ما با حضور در عربستان می‌توانیم فرهنگ ناب تشیع را به دنیا صادر کنیم که جزء دیپلماسی عمومی شعیه است، همچنین در فضای مجازی فرهنگ ناب شیعه ایرانی را تبلیغ کنیم شبیه سریال مختارنامه که جذابیت زیادی را ایجاد کرده است.

مدرس دانشگاه با بیان اینکه گاندی پیرو مکتب هندوئیسم بود ولی در نبرد با انگلیسی‌ها از امام حسین(ع) پیروی می‌کند که این نشان‌دهنده فرهنگ قوی شیعیان است، اضافه کرد: یکی از ارکان دیپلماسی امام حسین(ع) نامه‌نگاری بود. ۱۸ هزار نفر از مردم کوفه با نوشتن نامه، امام حسین(ع) را به شهر خود دعوت کردند و ایشان در جواب نامه کوفیان، نامه‌ای را به همراه پسرعموی خود مسلم بن عقیل به سمت کوفه می‌فرستد. هدف امام حسین(ع) تشکیل حکومت شیعه بود و دلیل آوردن اهل بیت خود به کوفه اعتماد سیاسی بود.

نادریان گفت: امام حسین(ع) در دیپلماسی خود شروع‌کننده جنگ نبود چنانچه خطاب به یارانش فرمود: شروع جنگ در مرام و انصاف ما نیست. در اسلام جهاد به معنای دفاع از اسلام با انجام کار فرهنگی ـ تبلیغی است و وقتی مورد حمله قرار گرفتیم باید دفاع کنیم و بجنگیم.

وی بیان کرد: قیام کربلا یک حرکت سیاسی از نوع انقلابی بود که به پایدارترین جنبش در فرهنگ سیاسی دنیا تبدیل شده است و به‌عنوان الگو مورد نظر قرار می‌گیرد.

نادریان با معرفی کتاب «حماسه حسینی» اثر شهید مرتضی مطهری، گفت: این کتاب می‌تواند پاسخگوی سؤالات ما در مورد اهداف قیام امام حسین(ع) و کربلا باشد. امام حسین(ع) در دیپلماسی به علت تفاوت در نوع یاران و دشمنان صلح و میدان را تجربه کرد، نوع دشمنان امام سوم شیعیان، معاویه و یزید بود.